Mieke Oldenburg is een Nederlandse kunstenaar die in Utrecht, Nederland woont, hoewel ze ook in Mozambique werkt. Ze studeerde aan de Academie voor Beeldende Kunsten, Minerva in Groningen, Nederland en de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen, België. Mieke is lid van de stichting MEMENTO, de NVK ( Nederlandse Vereniging van Keramisten) en de NABK ( Nationale Associatie voor Beeldende Kunstenaar). Ze werkt in klei en brons: serene introverte bustes van vrouwen, badende figuren, vrouwen als schildwachten, staande figuren en reliëfs. De huid van het beeld is erg belangrijk. Meestal gebruikt ze doosvormen, waarop de sculpturen zitten, als een oppervlak dat ze schildert. Met krachtige lijnen en grijzige of soms intense kleuren toont ze haar perceptie van de werkelijkheid. Vrouwen, paarden en landschappen zijn de belangrijkste onderwerpen van de sculpturen. Haar sculpturen zijn fysiek dichtbij maar emotioneel afstandelijk. De rustige pastel- en grijstinten van de werken in klei versterken de subtiele schoonheid en dragen bij aan een soms mystieke uitstraling. De kijker wordt getroffen door de psychologische intensiteit van haar portretten. Ze heeft het talent om haar figuren een structurele gratie en eenvoud te geven in combinatie met een ontluikende sensualiteit.
Haar paarden, symbolen van de kracht van het leven, zijn massief en raadselachtig. De vormen zijn sober, maar tegelijk krachtig en poëtisch. Mieke Oldenburg zou kunnen worden geclassificeerd als hedendaags classicisme. Ze past de klassieke invloeden echter op haar eigen manier aan, en toont zelfbeknoptheid en eigenheid.