Hermien Buytendijk is een Nederlandse kunstenaar geboren in Groningen. Op driejarige leeftijd verhuisde ze naar Heerlen, in het zuiden van Nederland. Door de tijd en ruimte te krijgen om verhalen te dromen en veel boeken te lezen, kon een kleurrijke fantasie Hermiens werkelijkheid worden. De invloed van het katholieke zuiden heeft een langdurige invloed op haar tekeningen en later in haar sculpturen.
De beelden van processies door de straten van het Limburgse heuvelland en pittoresk carnaval met clowneske eenlingenfiguren waren prachtig en een voedingsbodem voor Hermiens fantasie. Na haar afstuderen, op haar zeventiende, verbleef ze een jaar in het buitenland en volgde Hermien daar intensieve tekenlessen, waaronder een kunstacademie. Hermien werd aangemoedigd om haar eigen manier van illustreren te ontwikkelen met bijvoorbeeld de muziek van. Berlioz. Ze ontdekte dat de cartoonachtige tekeningen geen eenzijdigheid vertoonden, maar juist een sterke persoonlijke kant van Hermien. Dit gaf een groot gevoel van vrijheid, iets wat ze nog steeds als levensprincipe ziet. In 1967 studeerde ze psychologie in Leiden. Hermien hield zich voornamelijk bezig met het illustreren van almanakken en het tekenen van posters en cartoons, begon tekenlessen te volgen bij Harry Koolen en volgde etslessen aan de Vrije Academie in Den Haag. Hoewel ze in 1975 afstudeerde als klinisch psycholoog. Rond haar veertigste maakte ze veel keramische sculpturen. Binnen een jaar had Hermien haar eerste tentoonstelling in Zeist (1990).
Hermien werd een fulltime kunstenaar en kreeg veel vaste galerieën die haar werk op kunstbeurzen vertegenwoordigen. De sculpturen groeiden in omvang - ze maakte tuinbeelden maar ook wandobjecten en recentelijk kleine porseleinen sculpturen. Hermien vertelt dat het werken met klei haar leven heeft verrijkt.